De maakindustrie bevindt zich in volle transitie. De sector kampt met allerlei uitdagingen. Toch biedt deze transitieperiode Fujitsu ook mogelijkheden voor maakbedrijven. Vooral als ze verstandig omgaan met uitdagingen zoals digitalisering, duurzaamheid en ESG-wetgeving.
Het bedrijf noemt enkele uitdagingen als hoge loonkosten, stijgende energieprijzen, verstoringen van de toeleveringsketen, een terugvallende vraag door economische onzekerheid, een tekort aan personeel en skills, geopolitieke spanningen en de groene transitie en nieuwe wetgeving rond duurzaamheid.
‘Maar met de juiste partners kan IT een cruciale rol spelen in het succes van maakbedrijven. Dankzij technologie kunnen organisaties hun grootste uitdagingen overwinnen.’
Fujitsu presenteert daarom vier voorspellingen die volgens het bedrijf in 2025 de doorslag gaan geven.
1 Mindset veranderen
Als maakbedrijven vandaag duurzame processen implementeren, dan doen ze dat meestal om kosten te besparen op energie en om te voldoen aan wetgeving. In 2025 moeten bedrijven van mindset veranderen en duurzaamheid in hun belangrijkste bedrijfsdoelstellingen opnemen:
Dat betekent dat ze van tactisch naar strategisch denken moeten gaan. Veel maakbedrijven richten zich bij technologieën zoals AI nog te veel op kortetermijnwinst. Een bedrijf dat computer vision bijvoorbeeld alleen inzet om ingenieurs te vervangen en kosten te besparen, mist voordelen. Denk aan strategische kwaliteitsverbetering en minder fabricagefouten. Dit levert op lange termijn een betere reputatie en meer marktaandeel op.
Dus moeten ze zich meer richten doelstellingen in plaats van op technologie. Maakbedrijven raken vaak verstrikt in de beloftes van technologieën zoals AI zonder eerst bedrijfsdoelen te definiëren. In plaats van zich af te vragen hoe ze technologie kunnen gebruiken, moeten ze eerst bepalen wat hun objectieven zijn, onder andere omtrent duurzaamheid.
Vandaar dat ze moeten kijken naar holistische integratie. Maakbedrijven mogen initiatieven op vlak van digitale transformatie niet meer beschouwen als geïsoleerde projecten. Duurzaamheid moet in de hele levenscyclus van een product verweven zitten. Dat kan alleen maar als bedrijven de silo’s tussen departementen afbreken en samenwerking stimuleren.
In 2025 gaan maakbedrijven hoe dan ook voordeel halen uit AI-technologie. Vooral AI-agents bieden veel potentieel om de toeleveringsketen van maakbedrijven te optimaliseren.
2 Strengere regelgeving
Nieuwe wetgevingen gaan de maakindustrie beïnvloeden. De Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) breidt sinds 1 januari sterk uit. Zo zullen ook grote bedrijven buiten de EU met een omzet van meer dan €150 miljoen onder de richtlijn vallen met als voorwaarde minstens een dochterbedrijf of branche in de EU. Maar de richtlijn geeft ook steeds meer gevolgen voor kleine en middelgrote bedrijven.
De EU Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSD), vaak de Supply Chain Act genoemd vereist dat bedrijven in de EU de impact van hun toeleveringsketen op mensenrechten en milieu kennen en controleren. In 2025 komt er ook een volledige invoering van het EU Carbon Border Adjustment Mechanism (CBAM). Dit beleid voert importtarieven in op basis van CO2-uitstoot van producten.
3 Ook ESG in Amerika
In navolging van de ESG-wetgeving die Europa implementeert gaan ook Amerikaanse maakbedrijven hier meer aandacht aan besteden. In de EU actieve bedrijven moeten hier zelf opletten. Ook spelers die alleen in de VS over een vestiging beschikken, sluiten zich aan bij deze trend. Wellicht zal de EU-wetgeving straks ook een Amerikaanse tegenhanger krijgen. Organisaties doen er goed aan om hier proactief naar te kijken. Naast een voorsprong op de concurrentie biedt het mogelijkheden om milieubewuste klanten aan te trekken, nieuwe markten te betreden en de merkreputatie te verbeteren.
4 Optimaliseren energieverbruik
Onder invloed van de hoge energiekosten optimaliseren maakbedrijven hun energieverbruik. Van het inkopen van materiaal en de logistiek tot de productie in de fabriek en het eindgebruik van een product. Bedrijven monitoren de hele levenscyclus van een product de impact op energieconsumptie en CO2-uitstoot.
Door energieverspilling tegen te gaan, kunnen ze hun operationele kosten verminderen, voldoen aan de doelstellingen met betrekking tot de reductie van de CO2-uitstoot en het imago van het merk op de markt verbeteren. In 2025 zullen maakbedrijven daarom investeren in oplossingen die meer zichtbaarheid bieden in hun energieconsumptiepatronen. Daardoor zullen ze sneller zien waar ze kunnen verbeteren en effectievere strategieën implementeren.
Het artikel is niet helemaal correct. CBAM is feitelijk geen belasting, ondanks dat het zo wel voelt. Het zijn certificaten die je moet kopen als je inderdaad materialen zoals staal, aluminium, ijzer, meststof, electriciteit en cement invoert. De berekening van CBAM is complex, maar daar heeft Dubrink dan weer een oplossing voor tegenwoordig waardoor CBAM terug wordt gebracht tot een kwestie van minuten werk. Dat we aan de grens moeten betalen, daar komen we helaas niet meer onderuit.